Перевод: с польского на русский

с русского на польский

rysy twarzy

  • 1 twarz

    сущ.
    • лик
    • лицо
    • облик
    • обличье
    • физиономия
    * * *
    лицо
    stworzenie, kreatura тварь
    * * *
    лицо ň\twarz, rysy \twarzу черты лица;
    (nie) do \twarzy komuś (не) к лицу кому-л.;

    zmienić się na \twarzy измениться в лице;

    ● coś komuś patrzy z \twarzy на лбу (на лице) написано что-л. у кого-л.
    * * *
    ж
    лицо́ n

    rysy twarzy — черты́ лица́

    (nie) do twarzy komuś — (не) к лицу́ кому́-л.

    zmienić się na twarzy — измени́ться в лице́

    Słownik polsko-rosyjski > twarz

  • 2 delikatny

    прил.
    • болезненный
    • брезгливый
    • вежливый
    • впечатлительный
    • гладкий
    • деликатный
    • добрый
    • изысканный
    • изящный
    • искусный
    • красивый
    • кроткий
    • ломкий
    • любезный
    • любящий
    • мелкий
    • миловидный
    • милый
    • мирный
    • мягкий
    • нежный
    • незначительный
    • ничтожный
    • обидчивый
    • острый
    • палатализованный
    • прекрасный
    • привередливый
    • пригожий
    • приятный
    • разборчивый
    • свежий
    • слабый
    • сладкий
    • сладостный
    • спокойный
    • тихий
    • тонкий
    • утлый
    • утонченный
    • учтивый
    • хилый
    • хороший
    • хрупкий
    • щекотливый
    • элегантный
    * * *
    delikatn|y
    \delikatnyi, \delikatnyiejszy 1. нежный; слабый; тонкий;

    \delikatny rumieniec нежный румянец; \delikatnye zdrowie слабое здоровье; \delikatnyе rysy twarzy тонкие черты лица; \delikatny zapach тонкий аромат; \delikatny smak тонкий вкус; \delikatnyе potrawy изысканные кушанья (блюда);

    2. чуткий, деликатный;

    ● \delikatnyа sprawa деликатное дело, деликатный вопрос; \delikatnyа aluzja (przymówka) деликатный (тонкий) намёк;

    \delikatny towar скоропортящийся товар
    +

    1. subtelny 2. wrażliwy, subtelny

    * * *
    delikatni, delikatniejszy
    1) не́жный; сла́бый; то́нкий

    delikatny rumieniec — не́жный румя́нец

    delikatne zdrowie — сла́бое здоро́вье

    delikatne rysy twarzy — то́нкие черты́ лица́

    delikatny zapach — то́нкий арома́т

    delikatny smak — то́нкий вкус

    delikatne potrawy — изы́сканные ку́шанья (блю́да)

    2) чу́ткий, делика́тный
    - delikatna aluzja
    - delikatna przymówka
    - delikatny towar
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > delikatny

  • 3 drobny

    прил.
    • деликатный
    • дробный
    • изысканный
    • искусный
    • легкий
    • маленький
    • маловажный
    • мелкий
    • мелочный
    • миниатюрный
    • небольшой
    • неважный
    • невысокий
    • нежный
    • незначительный
    • ничтожный
    • прекрасный
    • разменный
    • слабый
    • тесный
    • тонкий
    • узкий
    • утонченный
    * * *
    1) (mały) маленький, мелкий, мелочной
    2) (pieniądz) разменный
    bębniący дробный (о звуке)
    drobiony, rozdrobniony дробный (раздробленный)
    mat. i gram. ułamkowy мат. и грамм. дробный
    * * *
    drobn|y
    \drobnyi, \drobnyiejszy 1. маленький; мелкий;

    \drobny człowiek человек маленького (небольшого) роста; \drobnyе dzieci маленькие дети; \drobnyе rysy twarzy мелкие черты лица; \drobnye pieniądze мелкие деньги; \drobnyа szlachta мелкопоместная шляхта;

    2. мелкий;

    \drobny proszek мелкий порошок; \drobny śnieg мелкий снег;

    3. \drobnyе мн. мелочь ž, разменная монета;

    ● \drobny handel розничная торговля; pisać \drobnyym makiem (maczkiem) писать бисерным почерком;

    rozbić się (rozlecieć się) w \drobny mak (maczek) разбиться (разлететься) вдребезги
    +

    3. drobniaki

    * * *
    drobni, drobniejszy
    1) ма́ленький; ме́лкий

    drobny człowiek — челове́к ма́ленького (небольшо́го) ро́ста

    drobne dzieci — ма́ленькие де́ти

    drobne rysy twarzy — ме́лкие черты́ лица́

    drobne pieniądze — ме́лкие де́ньги

    drobna szlachta — мелкопоме́стная шля́хта

    2) ме́лкий

    drobny proszek — ме́лкий порошо́к

    drobny śnieg — ме́лкий снег

    3) drobne мн ме́лочь ż, разме́нная моне́та
    - pisać drobnym makiem
    - pisać drobnym maczkiem
    - rozbić się w drobny maczek
    - rozlecieć się w drobny maczek
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > drobny

  • 4 gminny

    прил.
    • городской
    • дюжинный
    • единый
    • коллективный
    • муниципальный
    • нарицательный
    • общественный
    • общий
    • общинный
    • обыкновенный
    • обычный
    • простой
    • публичный
    • совместный
    * * *
    gminn|y
    \gminnyi 1. тминный;

    samorząd \gminny тминное самоуправление;

    2. уст. грубый;

    \gminnye rysy twarzy грубые черты лица;

    3. уст. (просто)на-родный;

    pieśń \gminnyа народная песня;

    ● wyraz \gminny просторечие, просторечное выражение
    +

    2. pospolity, prostacki 3. ludowy

    * * *
    1) гми́нный

    samorząd gminny — гми́нное самоуправле́ние

    2) уст. гру́бый

    gminne rysy twarzy — гру́бые черты́ лица́

    3) уст. (просто)наро́дный

    pieśń gminna — наро́дная пе́сня

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gminny

  • 5 gruby

    прил.
    • аляповатый
    • большой
    • важный
    • великий
    • вульгарный
    • громадный
    • громкий
    • громоздкий
    • грубый
    • густой
    • дремучий
    • жесткий
    • жирный
    • звонкий
    • звучный
    • здоровый
    • значительный
    • крепкий
    • крупный
    • невежливый
    • необработанный
    • непристойный
    • объемистый
    • огромный
    • плотный
    • сильный
    • толстый
    • топорный
    • шероховатый
    * * *
    толстый, крупный
    * * *
    grub|y
    \grubyi, \grubyszy 1. толстый;
    \gruby na... толщиной в...;

    \grubye jelito анат. толстая кишка; \grubyе brwi широкие брови;

    2. крупный;

    \gruby żwir крупный гравий; \gruby śrut крупная дробь; \grubyе rysy twarzy крупные черты лица; \grubyego kalibru большого калибра;

    3. (о glosie) низкий;

    ● \grubyе pieniądze большие деньги; \gruby błąd грубая ошибка; \grubyа ryba важная птица, туз; z \grubya, z \grubysza приблизительно, в общем;

    szyte \grubyymi nićmi шито белыми нитками
    +

    3. niski, głuchy

    * * *
    grubi, grubszy
    1) то́лстый

    gruby na … — толщино́й в …

    grube jelitoанат. то́лстая кишка́

    grube brwi — широ́кие бро́ви

    2) кру́пный

    gruby żwir — кру́пный гра́вий

    gruby śrut — кру́пная дробь

    grube rysy twarzy — кру́пные черты́ лица́

    grubego kalibru — большо́го кали́бра

    3) ( o głosie) ни́зкий
    - gruby błąd - z grubsza
    - szyte grubymi nićmi
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > gruby

  • 6 prawidłowy

    прил.
    • бесперебойный
    • верный
    • закономерный
    • нормальный
    • обыкновенный
    • обычный
    • правильный
    • регулярный
    • форменный
    * * *
    prawidłow|y
    \prawidłowyi правильный; закономерный;

    \prawidłowya ocena правильная (верная) оценка; \prawidłowya wymowa правильное произношение; \prawidłowye rysy twarzy правильные черты лица

    * * *
    пра́вильный; закономе́рный

    prawidłowa ocena — пра́вильная (ве́рная) оце́нка

    prawidłowa wymowa — пра́вильное произноше́ние

    prawidłowe rysy twarzy — пра́вильные черты́ лица́

    Słownik polsko-rosyjski > prawidłowy

  • 7 subtelny

    прил.
    • изысканный
    • изящный
    • искусный
    • коварный
    • кроткий
    • ловкий
    • нежный
    • незначительный
    • ничтожный
    • острый
    • привередливый
    • проницательный
    • разборчивый
    • тонкий
    • утонченный
    • хитрый
    • элегантный
    * * *
    subteln|y
    \subtelnyi, \subtelnyiejszy 1. деликатный, мягкий, чуткий;

    \subtelny człowiek деликатный человек;

    2. (kruchy) хрупкий, нежный;
    3. тонкий, утончённый;

    \subtelnya ironia тонкая ирония; \subtelny kolor нежный цвет;

    \subtelnyе rysy (twarzy) тонкие черты лица
    +

    1,2. delikatny

    * * *
    subtelni, subtelniejszy
    1) делика́тный, мя́гкий, чу́ткий

    subtelny człowiek — делика́тный челове́к

    2) ( kruchy) хру́пкий, не́жный
    3) то́нкий, утончённый

    subtelna ironia — то́нкая иро́ния

    subtelny kolor — не́жный цвет

    subtelne rysy (twarzy) — то́нкие черты́ лица́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > subtelny

  • 8 zgrubieć

    глаг.
    • огрубеть
    * * *
    zgrubi|eć
    сов. 1. огрубеть;

    rysy twarzy \zgrubiećały лицо огрубело;

    2. (stać się grubszym) утолститься;
    3. поправиться, пополнеть
    * * *
    сов.
    1) огрубе́ть

    rysy twarzy zgrubiały — лицо́ огрубе́ло

    2) ( stać się grubszym) утолсти́ться
    3) попра́виться, пополне́ть

    Słownik polsko-rosyjski > zgrubieć

См. также в других словарях:

  • rysy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. rysysów {{/stl 8}}{{stl 7}} obraz twarzy, układ linii twarzy, poszczególnych jej elementów; twarz, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Delikatne, łagodne, kamienne, klasyczne, męskie, ostre, szlachetne, wulgarne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grube rysy — {{/stl 13}}{{stl 7}} niesubtelne, niedelikatne, pospolite rysy twarzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kobieta o grubych rysach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M …   Słownik frazeologiczny

  • gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… …   Słownik frazeologiczny

  • twarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przód głowy człowieka (od czoła po brodę); oblicze, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blada, drobna, gładka, koścista, okrągła, ogorzała,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… …   Słownik języka polskiego

  • rys — Grube rysy (twarzy) zob. gruby 5. Rzymskie rysy zob. rzymski …   Słownik frazeologiczny

  • gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… …   Słownik języka polskiego

  • subtelny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, subtelnyni, subtelnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się taktem, delikatnością w postępowaniu; świadczący o takich cechach; delikatny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • delikatnie — delikatnieej przysłów. od delikatny a) w zn. 1: Delikatnie zrobiona koronka. Delikatnie malowane (rzeźbione) rysy twarzy modelki. b) w zn. 2: Delikatnie pukać do drzwi, stąpać po schodach. Delikatnie wytknąć komu błędy postępowania. c) w zn. 3:… …   Słownik języka polskiego

  • delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»