-
1 twarz
сущ.• лик• лицо• облик• обличье• физиономия* * *лицоstworzenie, kreatura тварь* * *♀ лицо ň\twarz, rysy \twarzу черты лица;(nie) do \twarzy komuś (не) к лицу кому-л.;zmienić się na \twarzy измениться в лице;
● coś komuś patrzy z \twarzy на лбу (на лице) написано что-л. у кого-л.* * *жлицо́ nrysy twarzy — черты́ лица́
do twarzy komuś — (не) к лицу́ кому́-л.zmienić się na twarzy — измени́ться в лице́
-
2 delikatny
прил.• болезненный• брезгливый• вежливый• впечатлительный• гладкий• деликатный• добрый• изысканный• изящный• искусный• красивый• кроткий• ломкий• любезный• любящий• мелкий• миловидный• милый• мирный• мягкий• нежный• незначительный• ничтожный• обидчивый• острый• палатализованный• прекрасный• привередливый• пригожий• приятный• разборчивый• свежий• слабый• сладкий• сладостный• спокойный• тихий• тонкий• утлый• утонченный• учтивый• хилый• хороший• хрупкий• щекотливый• элегантный* * *delikatn|y\delikatnyi, \delikatnyiejszy 1. нежный; слабый; тонкий;\delikatny rumieniec нежный румянец; \delikatnye zdrowie слабое здоровье; \delikatnyе rysy twarzy тонкие черты лица; \delikatny zapach тонкий аромат; \delikatny smak тонкий вкус; \delikatnyе potrawy изысканные кушанья (блюда);
2. чуткий, деликатный;● \delikatnyа sprawa деликатное дело, деликатный вопрос; \delikatnyа aluzja (przymówka) деликатный (тонкий) намёк;
\delikatny towar скоропортящийся товар+1. subtelny 2. wrażliwy, subtelny
* * *delikatni, delikatniejszy1) не́жный; сла́бый; то́нкийdelikatny rumieniec — не́жный румя́нец
delikatne zdrowie — сла́бое здоро́вье
delikatne rysy twarzy — то́нкие черты́ лица́
delikatny zapach — то́нкий арома́т
delikatny smak — то́нкий вкус
delikatne potrawy — изы́сканные ку́шанья (блю́да)
2) чу́ткий, делика́тный•- delikatna aluzja
- delikatna przymówka
- delikatny towarSyn: -
3 drobny
прил.• деликатный• дробный• изысканный• искусный• легкий• маленький• маловажный• мелкий• мелочный• миниатюрный• небольшой• неважный• невысокий• нежный• незначительный• ничтожный• прекрасный• разменный• слабый• тесный• тонкий• узкий• утонченный* * *1) (mały) маленький, мелкий, мелочной2) (pieniądz) разменныйbębniący дробный (о звуке)drobiony, rozdrobniony дробный (раздробленный)mat. i gram. ułamkowy мат. и грамм. дробный* * *drobn|y\drobnyi, \drobnyiejszy 1. маленький; мелкий;\drobny człowiek человек маленького (небольшого) роста; \drobnyе dzieci маленькие дети; \drobnyе rysy twarzy мелкие черты лица; \drobnye pieniądze мелкие деньги; \drobnyа szlachta мелкопоместная шляхта;
2. мелкий;\drobny proszek мелкий порошок; \drobny śnieg мелкий снег;
3. \drobnyе мн. мелочь ž, разменная монета;● \drobny handel розничная торговля; pisać \drobnyym makiem (maczkiem) писать бисерным почерком;
rozbić się (rozlecieć się) w \drobny mak (maczek) разбиться (разлететься) вдребезги+3. drobniaki
* * *drobni, drobniejszy1) ма́ленький; ме́лкийdrobny człowiek — челове́к ма́ленького (небольшо́го) ро́ста
drobne dzieci — ма́ленькие де́ти
drobne rysy twarzy — ме́лкие черты́ лица́
drobne pieniądze — ме́лкие де́ньги
drobna szlachta — мелкопоме́стная шля́хта
2) ме́лкийdrobny proszek — ме́лкий порошо́к
drobny śnieg — ме́лкий снег
3) drobne мн ме́лочь ż, разме́нная моне́та•- pisać drobnym makiem
- pisać drobnym maczkiem
- rozbić się w drobny maczek
- rozlecieć się w drobny maczekSyn: -
4 gminny
прил.• городской• дюжинный• единый• коллективный• муниципальный• нарицательный• общественный• общий• общинный• обыкновенный• обычный• простой• публичный• совместный* * *gminn|y\gminnyi 1. тминный;samorząd \gminny тминное самоуправление;
2. уст. грубый;\gminnye rysy twarzy грубые черты лица;
3. уст. (просто)на-родный;pieśń \gminnyа народная песня;
● wyraz \gminny просторечие, просторечное выражение+2. pospolity, prostacki 3. ludowy
* * *1) гми́нныйsamorząd gminny — гми́нное самоуправле́ние
2) уст. гру́быйgminne rysy twarzy — гру́бые черты́ лица́
3) уст. (просто)наро́дныйpieśń gminna — наро́дная пе́сня
•Syn: -
5 gruby
прил.• аляповатый• большой• важный• великий• вульгарный• громадный• громкий• громоздкий• грубый• густой• дремучий• жесткий• жирный• звонкий• звучный• здоровый• значительный• крепкий• крупный• невежливый• необработанный• непристойный• объемистый• огромный• плотный• сильный• толстый• топорный• шероховатый* * *толстый, крупный* * *grub|y\grubyi, \grubyszy 1. толстый;\gruby na... толщиной в...;\grubye jelito анат. толстая кишка; \grubyе brwi широкие брови;
2. крупный;\gruby żwir крупный гравий; \gruby śrut крупная дробь; \grubyе rysy twarzy крупные черты лица; \grubyego kalibru большого калибра;
3. (о glosie) низкий;● \grubyе pieniądze большие деньги; \gruby błąd грубая ошибка; \grubyа ryba важная птица, туз; z \grubya, z \grubysza приблизительно, в общем;
szyte \grubyymi nićmi шито белыми нитками+3. niski, głuchy
* * *grubi, grubszy1) то́лстыйgruby na … — толщино́й в …
grube jelito — анат. то́лстая кишка́
grube brwi — широ́кие бро́ви
2) кру́пныйgruby żwir — кру́пный гра́вий
gruby śrut — кру́пная дробь
grube rysy twarzy — кру́пные черты́ лица́
grubego kalibru — большо́го кали́бра
3) ( o głosie) ни́зкий•- gruby błąd- z gruba- z grubsza
- szyte grubymi nićmiSyn: -
6 prawidłowy
прил.• бесперебойный• верный• закономерный• нормальный• обыкновенный• обычный• правильный• регулярный• форменный* * *prawidłow|y\prawidłowyi правильный; закономерный;\prawidłowya ocena правильная (верная) оценка; \prawidłowya wymowa правильное произношение; \prawidłowye rysy twarzy правильные черты лица
* * *пра́вильный; закономе́рныйprawidłowa ocena — пра́вильная (ве́рная) оце́нка
prawidłowa wymowa — пра́вильное произноше́ние
prawidłowe rysy twarzy — пра́вильные черты́ лица́
-
7 subtelny
прил.• изысканный• изящный• искусный• коварный• кроткий• ловкий• нежный• незначительный• ничтожный• острый• привередливый• проницательный• разборчивый• тонкий• утонченный• хитрый• элегантный* * *subteln|y\subtelnyi, \subtelnyiejszy 1. деликатный, мягкий, чуткий;\subtelny człowiek деликатный человек;
2. (kruchy) хрупкий, нежный;3. тонкий, утончённый;\subtelnya ironia тонкая ирония; \subtelny kolor нежный цвет;
\subtelnyе rysy (twarzy) тонкие черты лица+1,2. delikatny
* * *subtelni, subtelniejszy1) делика́тный, мя́гкий, чу́ткийsubtelny człowiek — делика́тный челове́к
2) ( kruchy) хру́пкий, не́жный3) то́нкий, утончённыйsubtelna ironia — то́нкая иро́ния
subtelny kolor — не́жный цвет
subtelne rysy (twarzy) — то́нкие черты́ лица́
Syn: -
8 zgrubieć
глаг.• огрубеть* * *zgrubi|ećсов. 1. огрубеть;rysy twarzy \zgrubiećały лицо огрубело;
2. (stać się grubszym) утолститься;3. поправиться, пополнеть* * *сов.1) огрубе́тьrysy twarzy zgrubiały — лицо́ огрубе́ло
2) ( stać się grubszym) утолсти́ться3) попра́виться, пополне́ть
См. также в других словарях:
rysy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. rysysów {{/stl 8}}{{stl 7}} obraz twarzy, układ linii twarzy, poszczególnych jej elementów; twarz, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Delikatne, łagodne, kamienne, klasyczne, męskie, ostre, szlachetne, wulgarne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grube rysy — {{/stl 13}}{{stl 7}} niesubtelne, niedelikatne, pospolite rysy twarzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kobieta o grubych rysach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… … Słownik frazeologiczny
twarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przód głowy człowieka (od czoła po brodę); oblicze, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blada, drobna, gładka, koścista, okrągła, ogorzała,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… … Słownik języka polskiego
rys — Grube rysy (twarzy) zob. gruby 5. Rzymskie rysy zob. rzymski … Słownik frazeologiczny
gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… … Słownik języka polskiego
subtelny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, subtelnyni, subtelnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się taktem, delikatnością w postępowaniu; świadczący o takich cechach; delikatny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
delikatnie — delikatnieej przysłów. od delikatny a) w zn. 1: Delikatnie zrobiona koronka. Delikatnie malowane (rzeźbione) rysy twarzy modelki. b) w zn. 2: Delikatnie pukać do drzwi, stąpać po schodach. Delikatnie wytknąć komu błędy postępowania. c) w zn. 3:… … Słownik języka polskiego
delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… … Słownik języka polskiego